Leseprobe Die Sieba Schwoba - Endlich auf Schwäbisch
Wia d‘sieba Schwoba zu Bierbschauer wearet
Bald hand se d’Stroß uff Biberach gfonda ond sand dera nochtrappet, bis se d’Stadtmauer gseah hand. Eisre Sieba sand jo it grad leitscheu gwea, des ka ma it saga, aber mir wisset jo scho, dass se ogeara en a Stadt neigloffa sand. So hand se au vor Biberach danna ausgmacht, dass se liebr om d’Stadt rom laufet als mittla dure. Bloß sand se sich it einig gwea, wie se des am gscheideschta astella wellet. Se hand dischputiert ond debattiert ond romgschtritta ond am End hot dr Seehas reacht kriegt. Er hot vorgschlaga, dass se ussa rom dr Mauer entlang ond noch zu dem Tor nauslaufet, wo uff Ravensburg goht. So könne se Biberach omgau ond däte doch wieder uff da reachta Weag komma.Zfrieda sand se zuagloffa ond wo se am Stadttor akomma sand, hand se von dr Stroß aboga ond sand reachtr Hand en dia Gärta neigloffa, wo om d‘ Stadt rom aglegt gwea sand. Do sand se schnurstracks dure, iber Hecka ond Zai ond na da Roi. Dr Knöpflesschwob hätt fascht schlapp gmacht, bei dera Gschur ond des it bloß weags seim Ranza, sondern au weags seine Töpf ond Kachla wo er mitgschloift hot.
Wo se sich halba rom dure gschaffet ghet hand, hand se wieder a Stadttor gseah ond dr Seehas hot gsait: „Ha, do isch jo `s Ravensburger Tor! Do momer usse goh!“
Also sand se durch des Tor dure marschiert. Aber bald hand se sich gwonderet ond gmerkt, dass se mit jedem Schritt duifer nei kommet en d`Stadt.
„Heidablitz aber au! Jetz samma jo doch en dr Stadt henn“, hot dr Blitzschwob romgmaulet.
„Des isch freili gspässig“, hot druff dr Seehas gsait, „Die Stadt muas sich im Ring rum dreht habe!“
Schließle hand se sich au em Reng rom dreht ond des isch frei gar it so oifach gwea mit dera langa Stanga. Aber se hand jo bloß halba rom messa ond sand noch hendranand wiedr naus marschiert.
Zmols hand se a Wirtshaus gseah, mit ma Moibaum drvor. Iber dr Hausdiar isch a Schild ghanget:
„Hier schenkt man Märzenbier aus“.
Wo eisre Gscheidla des gseah hand, hand se gmoit, dass des Bier omasonscht sei ond s‘wäret jo koine reachte Schwoba it, wenn se it geara a Moß omasonscht trenka dätet. Dr Allgaier hot glei vola Freid en sei Posthörnle neiblosa ond dr Blitzschwob hot gsait: „Heidablitz, des Gschenk hamma vrdeanet!“, ond scho sand se mitsamt ihrem Spieß em Hausgang denna gstanda. En dem Moment isch dr Wirt uss dr Wirtschaft rauskomma weil er hot grad gucka wella, was s‘Wetter duat. Er isch ganz schea vrschrocka, wo er dia Kerle mit ihrem Spieß gseah hot, hot aber noch doch ganz degamäßig gfroget, was se welle. “Se wend a bissle sei Bier probiera“, hot dr Allgaier gsait ond isch schnurstracks mit seine Gsella en Wirtsstub nei. Do isch dem Wirt a Liachtle aufganga ond er hot gwieß gwisst, dass des a Abordnong von dr Kreisregierong isch, dia wo kontrolliera will, ob er au koi Wasser en sei Bier neidäb - was er em ibriga moischtens doa hot.
Wia Pfeil isch er en sein Keller nagjuckt ond hot sei beschts Fass azapft, wo sonscht bloß seine Spezialfreind ebbes drvo krieget.
Dia sieba duschtige Gsella hand oi Bier noch em andra nagleert ond - ma sott it glauba was en oim neigoht, wenn’s nix koscht – noch zwoi Stond isch des Fässle fatzaleer gwea.
“Schmeckt ui mei Bier?“, hot dr Wirt hofele gfroget.
„`s kennt besser sei, wenn it z’wenig Hopfa ond Malz denna wär“, hot dr Blitzschwob romgmeckret.
„Ha, desch it wohr“, hot dr Wirt zruckgea, weil er a Fetz gwea isch. „Hopfa ond Malz isch it z’wenig denn, aber z’viel Wasser.“
Do hot dr Blitzschwob gmerkt, dass dr Wirt it grad uff dr Brennsupp drher gschwomma isch. Zfrieda mit sich ond dr Welt hot er no a Maul voll Bier gnomma ond gsait: „Proscht Gurgl, `s kommt a Pflatschreaga!“, hot koppet ond a Sprüchle aufgsait, wo ehm grad eigfalla isch:
„In Langesalz, in Langesalz
(kennt au Biberach hoißa, hot er gsait)
braut mer drei Bier aus oinem Malz,
`s erschte hoißet se des Kern
des drinket d’Bürgermoischter gern,
Des andere hoißt Mittelbier,
Des setzt ma gmeine Leit fir.
Des dritte des hoißt Kovend
Drink di Potz Sapperment“.
Dr Allgaier hot em Wirt no a paar luschtige Stickla aufgspielt ond se hand a Saugaude ghet mitnand. Wo beim beschta Willa nix meh neiganga isch, sand se en äller Gmiatsruah aufgstanda ond ganga. Dr Allgaier - er hot no am beschta denka könna - hot da Spieß gnomma ond de andre an ihre gwehnliche Plätz nagstellt. Dr Wirt hot‘s gau lau, weil er jo gwieß gwisst hot, dass des neamed anderscht gwea isch wia d’Oberbierbschauer von dr Schwäbischa Kreisregierong.
Eisre Helda hand granatamäßige Bälle beinand ghet. Se sand konfus omanand gschwanket ond dr Allgaier hot sei lieba Not ghet mit seine Manna. Dr Nestelschwob hot bis do na no gar it gwisst, was a Rausch isch ond hot ällamol wieder gfroget: „He, Landsleit, saget mir doch, worom i ond Ihr so gspässig drher kommet ond worom mir em Kopf denn älles duranander goht?“ Schließle isch er an dr Stang danna eigschlofa.
Noch hot dr Blitzschwob a Lompaliedle agstemmt, dr Allgaier hot drzua uff seim Hörnle blosa ond de andre sand glickselig eigfalla „Mir Schwo-oba, mir Schwo-oba, mir sand it leicht zom schla-aga. Mir de-enket ond le-enket eisren Weag grad nei ens Glick!“
<- Zurück zu den Leseproben